We gaan!

We zijn net weer een paar dagen terug van onze reis naar het Zuiden. Hoe noordelijker we reisden, hoe witter de wereld werd. Er ligt hier bijna een halve meter sneeuw en het is prachtig helder weer. Maar de kogel is door de kerk: we gaan naar Utsira! Maarten heeft een baan als bemiddelaar bij een maritiem uitzendbureau op het eiland en ik kan in de toekomst misschien op de school werken. Niet dat ik daar enige zekerheid over kon krijgen, wat er even wel op leek, maar toch gaan we het doen. We kunnen in ieder geval voor een jaar een huis huren van de gemeente wat pal naast de ‘barnehage’ staat en daarna zien we wel weer verder. Het wordt voor Hugo nu wel heel belangrijk om op de barnehage (voor 1 tot 6 jaar) te beginnen om te kunnen spelen met andere kinderen en vooral om de taal te leren. Verder heeft het huis een prachtig uitzicht over de zuiderhaven, waar de oceaanbranding bruist. En een grote benedenverdieping die we af gaan bouwen voor o.a. gasten. Het enige waar we wel aan moeten wennen is dat we de gordijnen dicht moeten doen als het donker wordt, want daar hebben we hier geen erg in.

Utsira is een klein eiland, ongeveer net zo groot als Ylvingen, maar wel met 240 inwoners. Het ligt een flink eind uit de kust (ruim een uur) en daardoor zijn er veel voorzieningen op het eiland: gemeentehuis (het is de kleinste gemeente van Noorwegen), bibliotheek, zwembad (15 m.), winkel, school (voor 6 tot 16 jaar), sporthal, muziekkorps, kerk, bejaardenhuis (5 inwoners), beschutte havens en een heel aantal verenigingen. De mensen zijn heel aardig maar dat zijn ze hier overal wel geloof ik.

De reis was heel comfortabel met de ‘hurtigrute’. Hugo heeft het er nog steeds over: “Straks gaan we naar de hele grote veerboot”, “klep open”, “naar de salon”, “slapen op de hotelkamer”, “in de lift, Hugo mag op het knopje drukken” en zo gaat het de hele dag door door, de hele reis heeft veel indruk op hem gemaakt.

Over twee weken gaan we verhuizen en intussen proberen we zo veel mogelijk tijd vrij te maken om nog van de sneeuw te genieten want dat komt niet veel voor op Utsira helaas.